Dag, lief innerlijk kind
Eindelijk luister ik naar je
Mag jij zeggen
wat jij er allemaal van vindt
Veel te lang
ben je niet gehoord
Heb ik jouw gevoelens
onderdrukt, weggestopt
Heel diep weg….
De reden dat ik ongelukkig werd
en zelfs tijdelijk
in relaties ben ontspoord
Maar liefje, nu is het klaar
Zie ik, naar jou luisteren
Of je nu vreselijk boos bent
verdrietig of bang…..,
niet langer als gevaar
Het spijt me
dat ik je zo lang in de kou
heb laten staan
Ik was bang
voor jouw oprechte boosheid
Dat was me geleerd
Boosheid is niet oké
Dus ging ik er bij vandaan
Vergeef me mijn lieve kind
Wat moet jij je eenzaam
hebben gevoeld
Met jouw oprechte pure boosheid
kwam je voor jezelf op
Tegen onrecht, onechtheid, bedrog
Ik liet mij leiden door angst
Was bang dat je door zou slaan in agressie…
Finaal door het lint
En zelfs jouw tranen van verdriet
Ze rollen nu zachtjes over mijn wangen
Het spijt me zo….
Ik wilde die tranen niet
Sterk wilde ik zijn
Zo was me immers ook geleerd
Stoer, krachtig en niet te raken
Wat was ik toch onwetend…
Juist in het inhouden
van helende tranen, zit het venijn
Het leed wat ik jou heb aangedaan
Is eigenlijk met geen pen te beschrijven
Geen begrip
Geen gehoor
Geen arm om je heen voor troost…
Geen enkel luisterend oor…
Steeds verder bij jouw puurheid vandaan
Dank je wel lieverd,
dat jij mij mijn levenslessen
hebt gegeven
Door middel van mensen aan te trekken
die mij eenzaamheid gaven
Geen begrip
Geen gehoor
Geen arm om me heen voor troost
Geen enkel luisterend oor
Deze spiegel
moest ik voor me krijgen in dit leven
Ik wil je zeggen lief innerlijk kind
dat ik heel veel van je hou
Al het leed hoort nu
voorgoed tot het verleden
Zodra jij van je laat horen
Verdrietig, schreeuwend of stampvoetend
Ik zal er voor je zijn, heel trouw
